cecha

cecha {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. cesze {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'coś, co wyróżnia lub charakteryzuje (spośród innych obiektów; pod jakimś względem) pojedyncze okazy i klasy istot żywych, rzeczy, a także stany, czynności, zjawiska itp.; właściwość': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cecha charakterystyczna, jednostkowa, typowa, zbiorowa, stała. Cecha zewnętrzna, wewnętrzna. Cecha wyglądu, charakteru, umysłu. Cechy pozytywne, negatywne. Cecha wrodzona, nabyta. Cechy użytkowe czegoś. Cecha człowieka, przedmiotu, zjawiska. Mieć{{/stl_10}}{{stl_10}}, odznaczać się, charakteryzować się jakąś cechą a. cechami. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'umowny znak przedsiębiorstwa, instytucji, urzędu, właściciela itp. umieszczany na jakimś przedmiocie, rzadziej zwierzęciu, służący jako informacja o jego pochodzeniu, własności, sprawdzeniu, zalegalizowaniu, zarejestrowaniu, wyprodukowaniu i{{/stl_7}}{{stl_7}} in.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cechy probiercze na wyrobach ze złota. Cecha legalizacyjna. Cecha właściciela, producenta. Wybijać, wypalać (na skórze bydła, koni) cechę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}filoz. {{/stl_8}}{{stl_7}}'to, co – pod względem poznawczym – odróżnia jakiś przedmiot od innego przedmiotu, decydując o jego rozpoznaniu; także to, co orzeka się o substancji – niesamodzielny składnik rzeczy, dający się wyróżnić tylko myślowo' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_8}}geogr. {{/stl_8}}{{stl_7}}'znak literowy obrazujący na mapie położenie jakiegoś punktu nad poziomem morza; nota' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_8}}mat. {{/stl_8}}{{stl_7}}'funkcja przypisująca elementom populacji elementy zbioru wartości (danych statystycznych); pojęcie wykorzystywane w statystyce i rachunku prawdopodobieństwa' <niem.> {{/stl_7}}